घायलको तरही मुसयराको बिभिन्न श्रिङ्खलाहरुमा लेखिएका गजलहरु

घायलको तरही मुसायरा -६

मिसरा: मुग्लानीको पीडा खार्ने गजल अब लेख्दिन भो
काफिया: खार्ने
रदिफ: गजल अब लेख्दिन भो
लय: मुग्लानीको /पीडा खार्ने //गजल अब /लेख्दिन भो
४+४+४+४=१६
 -----------+++----------------
आफ्नै आँशु आफै झार्ने गजल अब लेख्दिन भो
हाँसो खुशी टाढा पार्ने गजल अब लेख्दिन भो 

मैले आँशु देखाउदैमा कस्ले भन्छ काठैबरा !
मेरै खुशी डेरा सार्ने गजल अब लेख्दिन भो

देश बिदेश् जहाँ पनि पौरखीको  लेख्छु बरु  
आँशु बेची छाक टार्ने गजल अब लेख्दिन भो

प्रीत जुर्ने गीत लेख्छु धन्दा सकि प्रदेशमा
मुग्लानीको पीडा खार्ने गजल अब लेख्दिन भो

मुग्लानी हुँ भए पनि देश को छ माया धरै 
स्वादेशको 'योद्धा' मार्ने गजल अब लेख्दिन भो


घायलको तरही मुसायरा -५


मिसरा: पुराना ती संस्कारमै झुक्नुहुन्न अब नारी
काफिया: झुक्नुहुन्न
रदिफ: अब नारी
पुराना ती /संस्कारमै /झुक्नुहुन्न /अब नारी
लय: ४+४+४+४=१६



क्रान्ती भन्दै कुरा मात्र भुक्नुहुन्न अब नारी
बिर्सी दिदै साडी चोली फुक्नुहुन्न अब नारी

जोगाउनु धर्म रीतिभन्दै चुप बस्दा पनि
गुम्छ फेरि अवसर लुक्नुहुन्न अब नारी

बर्ष भरि भेल चल्दा हुन्न फल सिर्जनाको  
भन्दा पनि औसी पुर्णे सुक्नुहुन्न अब नारी

आए कै हो दिन अब प्रगतीको बाटो लाग्ने 
पुराना ती संस्कारमै झुक्नुहुन्न अब नारी 

दुइ दानामा किन मख्ख? बाटो छेक्छ मिठाइ
ठोकी बिर्को "बुद्धी" माथी चुक्नुहुन्न अब नारी


घायलको तरही मुसायरा -4

नयनका सयौ प्याला सुकाएर रुन्न आमा
पाखा हाँसो भित्र पिडा लुकाएर रुन्न आमा ।। 

पसिनामा पौरख् साट्छु प्रगतिले तिम्रा लागि
बिना कर्म हातहरु दुखाएर रुन्न आमा ।।

यो छोराको  बाचा सम्झ जीत लान्छ धरै माथी  
हार बोकी तिम्रो शान थुकाएर रुन्न आमा ।।

साहषीकी सुपुत्र हुँ ममताले जन्माएकी 
उही माथ कसै सामु झुकाएर रुन्न आमा ।।

हाँसो सधैं संगै राख्छु जान  दिन्न कतै पनि
यो मनको पीर ब्यथा फुकाएर रुन्न आमा ।।