कबिता - डियर कल्याण
डियर कल्याण !
धेरै को कथा, र
धेरैको ब्यथा सुने पस्च्यात,
मलाई पनि,
आफ्नो कथा,लेख्न मन लाग्यो
आफ्नो ब्यथा,कोर्न मन लाग्यो
कोरिएका ब्यथा र कथाका पोकाहरु,
त्यहा सम्म पठाइ,
तपाईंको लोकप्रिय कार्यक्रम मार्फत
सुनाउन मन लाग्यो
आश छ
प्रसारण गरिदिनु हुनेछ ।
मेरो नाम,मातादेबी "धर्ती" हो
र मेरो जन्म,
बिक्रम सम्बतको अरबौ बर्ष पहिले
इस्बी सम्बतको करोडौ बर्ष पहिले
खगोलिय गर्भाशयमा
पुच्छ्रे ताराको बलात्कर पस्च्यात
प्रिथिबी भन्ने पिण्डको जन्म सगै भएको हो
अनी म यती बेला !
दक्षिणी गोलार्धमा
२६ डीग्री २२ मिनेट उतरी अक्षाश देखी
३० डिग्री २७ मिनेट उतर र
८० डिग्री ४ मिनेट पुर्वी देशान्तर देखी
८८ डिग्री १२ मिनेट पुर्वी देशान्तर सम्म
आफ्नै सन्तानको चर्तिकला हेरेर
उकुस मुकुसमा
फुस्स फुस्स श्वास फेरेर
बाँचिरहेछु.....
केवक बाँचिरहेछु.... ।
डियर कल्याण !
जन्मे पछी ,
बढ्ने.. हुर्किने र फैलिने क्रम
म मा पनि जारी रहे,
यसै क्रममा
म काङंगडाबाट
बढ्दै -बढ्दै, फैलिदै-फैलिदै
मलङ्गुवा र खलङ्गा सम्म पुगेको छु
टिस्टाबाट बढ्दै-बढ्दै, फैलिदै-फैलिदै
कुस्मा र सुस्ता सम्म पुगेको छु
नालापानीबाट बढ्दै-बढ्दै, फैलिदै-फैलिदै
कालापानी सम्म पुगेको छु
सतलज र देउथलको बिस्तारीत रुप
सल्यान सल्लेरी र देउखुरी हो।
डियर कल्याण !
जब म बढेँ, फैलिएँ, हुर्किएँ
पुर्वको च्याङ्गथापु र पश्चिमको चादनी
कलकलाउदो बैशले भरिएको जवानी
पहिलो रजरस्वाला संगै मेरो जीवनको बिहानी
मैले आफ्नो मन, आँफै सग अन्माएँ
बहादुर साहसी कर्मठ लाखौं सन्तान जन्माएँ
शायद म बलात्कृत हुँदा,
बेमौषम थियो
कुसाइत थियो
कुबेला थियो
कसैको चुक्ता गर्ने ॠण थियो
या त
आमाले सरापेको दिन थियो
र त
दाई मार्ने भाई जन्मे
जंङ्गल पस्ने सन्तान निस्के
बन्दुक बोक्ने छोरा जन्मे
गोली ठोक्ने बहादुर आए
कर्म भुले धर्म सम्झे
साथ बिर्सें जात सम्झे ।
डियर कल्याण !
मैले कुरा बुझिँन या त बुझाउन सकिन
मेरै सन्तान,
मैल्यै जन्माएका सन्तान,
कसरी रगत फरक भए ? अनी आफ्नो रगत खोजी रहेछन
कसरी जात फरक भए ? अनी आफ्नो जात खोजी रहेछन
कसरी धर्म फरक भयो ? अनी आफ्नो धर्म खोजी रहेछन
मैले माथिल्लो घरे जिन्ताओ र
तल्लो घरे पुरी खाओसंग
आफ्नो अस्तित्व बेचेर सुटुक्क पोइला गै
जन्माएको सन्तानहरु भए
मेरो झोलिएको स्तनबाट चुसेको दुधलाई
रगतमा बदली,
जातीको ब्युरेटमा
धर्म र संघियताको पिपेटले हाली
टाइटेसन गरी, उनिहरुलाई
नेपाली होइनौ भन्ने प्रमाणित गर्न
चुनौती छ डियर कल्याण ! चुनौती छ!
अन्तत, डियर कल्याण !
आफ्नाले आफ्नैको दुखाएको मन छ यहाँ
आफ्नाले आफ्नैको डडाएको बन छ यहाँ
आफ्नोले आफ्नै बाट कमाएको धन छ यहाँ
यद्द्पी माता हुँ ,धर्ती हुँ
प्रसयपीडाको बेला
सगरमाथाको चुचुरोबाट हिउ पग्ली
निथ्रुक्क भिजेका मेरा पसिना बगेर
तल निस्किएका रगतका नदीलाई
सन्तानले चिन्नेछन, बुझ्नेछन
र
मेरो श्वास जानु पुर्व,
छट्पटीदै हुँदा,
सबै मिलेर 'आमा' भन्न आउनेछन, सुम्सुम्याउनेछन
मिलेका सन्तान हेरी हेरी सन्तोषले म पनि
पश्चिमको चादनी अस्त झै फुस्स अस्ताउला
यसैमा विश्वाश छ
डियर कल्याण!
यसैमा विश्वाश छ....
......
बुद्धि मोक्तान
डियर कल्याण !
धेरै को कथा, र
धेरैको ब्यथा सुने पस्च्यात,
मलाई पनि,
आफ्नो कथा,लेख्न मन लाग्यो
आफ्नो ब्यथा,कोर्न मन लाग्यो
कोरिएका ब्यथा र कथाका पोकाहरु,
त्यहा सम्म पठाइ,
तपाईंको लोकप्रिय कार्यक्रम मार्फत
सुनाउन मन लाग्यो
आश छ
प्रसारण गरिदिनु हुनेछ ।
मेरो नाम,मातादेबी "धर्ती" हो
र मेरो जन्म,
बिक्रम सम्बतको अरबौ बर्ष पहिले
इस्बी सम्बतको करोडौ बर्ष पहिले
खगोलिय गर्भाशयमा
पुच्छ्रे ताराको बलात्कर पस्च्यात
प्रिथिबी भन्ने पिण्डको जन्म सगै भएको हो
अनी म यती बेला !
दक्षिणी गोलार्धमा
२६ डीग्री २२ मिनेट उतरी अक्षाश देखी
३० डिग्री २७ मिनेट उतर र
८० डिग्री ४ मिनेट पुर्वी देशान्तर देखी
८८ डिग्री १२ मिनेट पुर्वी देशान्तर सम्म
आफ्नै सन्तानको चर्तिकला हेरेर
उकुस मुकुसमा
फुस्स फुस्स श्वास फेरेर
बाँचिरहेछु.....
केवक बाँचिरहेछु.... ।
डियर कल्याण !
जन्मे पछी ,
बढ्ने.. हुर्किने र फैलिने क्रम
म मा पनि जारी रहे,
यसै क्रममा
म काङंगडाबाट
बढ्दै -बढ्दै, फैलिदै-फैलिदै
मलङ्गुवा र खलङ्गा सम्म पुगेको छु
टिस्टाबाट बढ्दै-बढ्दै, फैलिदै-फैलिदै
कुस्मा र सुस्ता सम्म पुगेको छु
नालापानीबाट बढ्दै-बढ्दै, फैलिदै-फैलिदै
कालापानी सम्म पुगेको छु
सतलज र देउथलको बिस्तारीत रुप
सल्यान सल्लेरी र देउखुरी हो।
डियर कल्याण !
जब म बढेँ, फैलिएँ, हुर्किएँ
पुर्वको च्याङ्गथापु र पश्चिमको चादनी
कलकलाउदो बैशले भरिएको जवानी
पहिलो रजरस्वाला संगै मेरो जीवनको बिहानी
मैले आफ्नो मन, आँफै सग अन्माएँ
बहादुर साहसी कर्मठ लाखौं सन्तान जन्माएँ
शायद म बलात्कृत हुँदा,
बेमौषम थियो
कुसाइत थियो
कुबेला थियो
कसैको चुक्ता गर्ने ॠण थियो
या त
आमाले सरापेको दिन थियो
र त
दाई मार्ने भाई जन्मे
जंङ्गल पस्ने सन्तान निस्के
बन्दुक बोक्ने छोरा जन्मे
गोली ठोक्ने बहादुर आए
कर्म भुले धर्म सम्झे
साथ बिर्सें जात सम्झे ।
डियर कल्याण !
मैले कुरा बुझिँन या त बुझाउन सकिन
मेरै सन्तान,
मैल्यै जन्माएका सन्तान,
कसरी रगत फरक भए ? अनी आफ्नो रगत खोजी रहेछन
कसरी जात फरक भए ? अनी आफ्नो जात खोजी रहेछन
कसरी धर्म फरक भयो ? अनी आफ्नो धर्म खोजी रहेछन
मैले माथिल्लो घरे जिन्ताओ र
तल्लो घरे पुरी खाओसंग
आफ्नो अस्तित्व बेचेर सुटुक्क पोइला गै
जन्माएको सन्तानहरु भए
मेरो झोलिएको स्तनबाट चुसेको दुधलाई
रगतमा बदली,
जातीको ब्युरेटमा
धर्म र संघियताको पिपेटले हाली
टाइटेसन गरी, उनिहरुलाई
नेपाली होइनौ भन्ने प्रमाणित गर्न
चुनौती छ डियर कल्याण ! चुनौती छ!
अन्तत, डियर कल्याण !
आफ्नाले आफ्नैको दुखाएको मन छ यहाँ
आफ्नाले आफ्नैको डडाएको बन छ यहाँ
आफ्नोले आफ्नै बाट कमाएको धन छ यहाँ
यद्द्पी माता हुँ ,धर्ती हुँ
प्रसयपीडाको बेला
सगरमाथाको चुचुरोबाट हिउ पग्ली
निथ्रुक्क भिजेका मेरा पसिना बगेर
तल निस्किएका रगतका नदीलाई
सन्तानले चिन्नेछन, बुझ्नेछन
र
मेरो श्वास जानु पुर्व,
छट्पटीदै हुँदा,
सबै मिलेर 'आमा' भन्न आउनेछन, सुम्सुम्याउनेछन
मिलेका सन्तान हेरी हेरी सन्तोषले म पनि
पश्चिमको चादनी अस्त झै फुस्स अस्ताउला
यसैमा विश्वाश छ
डियर कल्याण!
यसैमा विश्वाश छ....
......
बुद्धि मोक्तान
No comments:
Post a Comment