गजल
तिमीले खाने मैले खाने चारो एउटै हो
अछुत किन भन्छौ मलाई धारो एउटै हो ।
रगत तिम्रो सेतो भए मेरो भन्नु छैन
केशीकामा बग्ने कणको पारो एउटै हो ।
महल तिम्रो बास होला झुपडी चै मेरो
हुरी बतास छेल्छ यस्ले गारो एउटै हो ।
नजर सबै राम्रो भए छैन जातभात
फर्क माथी हेरौ आकाश तारो एउटै हो ।
जीवन जल्छ एक दिन बाच्दा बाडौ माया
मृत्यु पछी पोल्ने काठको घारो एउटै हो ।
-बुद्धी मोक्तान
ताप्लेजुङ,
दक्षिण कोरिया
No comments:
Post a Comment